Familie
Praktische voorbeelden van disbalans ontstaan uit het niet respecteren van de 3 wetten:
- Iemand is uitgestoten/genegeerd door de familie (doodgezwegen: = geen plek)
- Iemand heeft een onwettig kind gekregen, en dat is weggegeven: het heeft dus geen plek in het systeem)
- Er is onvoldoende gerouwd, het verdriet is genegeerd en daarmee is de persoon die gestorven is, onvoldoende geëerd. (= te weinig of geen plek)
- Iemand heeft als kind heel jong zijn moeder/vader verloren en heeft daardoor onvoldoende kind kunnen zijn. Of is onbewust de ouder emotioneel gevolgd in de dood.
- Iemand heeft als oudste meisje gezorgd voor jongere broers en zusjes. Daarmee is ze op een "moeder"plek gezet. (verkeerde plek en verstoring van geven en nemen)
Als er in een familie een aantal vroeg gestorven familieleden zijn, (of miskramen/abortussen), mensen uitgestoten of doodgezwegen zijn, kan in een latere generatie een kind zich aangetrokken voelen tot het lot van die persoon. Dit kan een onbewuste poging zijn om te herstellen wat er verkeerd is gegaan. Ook komt het heel vaak voor dat jonge kinderen voor hun ouders gaan zorgen, uit loyaliteit en liefde, waarmee echter de hiërarchie (ouders zijn "groot" en kinderen "klein") verstoord wordt.
De oeroude wijsheid die Hellinger ontdekte (ook in stammen over de hele wereld), biedt de mogelijkheid om hardnekkige thema's in een mensenleven in beweging te brengen en uiteindelijk op te lossen.
Misschien heeft u bijv. al heel veel aandacht besteed aan een bepaald thema in uw leven, terwijl u toch het idee heeft dat het effect van al uw therapie of gedragsverandering, relatief klein is. In dat geval is het mogelijk dat er iets "systemisch" speelt, waarvan het goed is, het ook binnen uw systeem van herkomst op te lossen.
Voorbeeld van een familie-opstelling.
Hanny komt steeds terecht in banen die verdwijnen in fusies. Of haar functie wordt wegbezuinigd. Als ze een opleiding doet, verandert in haar jaar de opleiding. Die wordt opgeheven, of het stelsel wordt veranderd. Altijd weer stokt het.
In de familie-opstelling zet de begeleider haar in een rij met haar broertjes en zusjes. De vertegenwoordigster voor Hanny (= "Hanny")begint te huilen als ze op haar plaats in die rij wordt gezet. "ik wil hier niet staan". Het blijkt dat de echte Hanny als oudste meisje gezorgd heeft voor de jongere broertjes en zusjes. Als "Hanny" een eigen plek mag kiezen, gaat ze naast haar vader staan ( op een moederplek). Haar vader vindt dat niet prettig, het irriteert hem. "Hanny" voelt zich heel verdrietig: ze weet niet waar ze dan moet gaan staan.
Pas als "Hanny" de verantwoordelijkheid voor het gezin terug geeft aan haar moeder en vader, wordt het rustiger. Vervolgens wordt de echte Hanny in de opstelling geplaatst. De begeleider laat haar de zinnen herhalen waarmee ze de verantwoording terug geeft, en opnieuw kind van de ouders mag zijn. Emoties als boosheid en verdriet komen naar buiten.
Ook die worden geuit; daarna wordt ze rustig. Ze kan haar ouders bedanken voor de goede dingen die er ook waren. Daarna wordt ze opnieuw in de rij van broers en zusjes gezet. Ze zegt: "dit is mijn plek. Het voelt goed hier".
Blinde opstelling
Soms zijn de problemen uit een familie dermate intiem, dat u als cliënt die niet wil blootstellen aan de groep. Of dat het thema dat u inbrengt maatschappelijk als controversieel wordt ervaren. In dat geval kan in overleg met de systeembegeleider gekozen worden voor een "blinde" opstelling. Deelnemers weten dan niet voor wie of wat zij staan. Ze hebben hoogstens een nummer of worden gedefinieerd als "het een", "het ander" enz. enz.
Dit voorkomt "ruis" door eigen interpretatie door de vertegenwoordigers.
Deelnemen aan een familie- of loopbaanopstelling? Of voelt u meer voor een vaste groep van 10-12 deelnemers die 5/6 zaterdagen bij elkaar komen om met hun persoonlijke systemische thema's te werken? Raadpleeg de agenda
U kunt zich via het aanmeldingsformulier of telefonisch (030 4325880 / 06 21861881) aanmelden voor een training.